Λυγιά - από που προέρχεται το όνομα του χωριού μας

Στην ανατολική πλευρά της Λευκάδας, 6 χιλιόμετρα έξω από την πόλη της Λευκάδας (τη Χώρα) βρίσκεται το χωριό μας, η Λυγιά.
Πρόκειται για ένα ψαροχώρι, με παραδοσιακό λιμάνι και πολλά ενοικιαζόμενα δωμάτια. Από που πήρε όμως το όνομά του το χωριό; Δεν ξέρω ακριβώς γιατί, αλλά αυτή ήταν μια απορία που μου γεννήθηκε μόλις μου είπε ο άντρας μου πως το χωριό του το λένε "Λυγιά".
- και τι πάει να πει "Λυγιά"; τον ρώτησα...

Η λυγιά λοιπόν, είναι ένα θαμνώδες αυτοφυές φυτό, με μωβ - λιλά ταξιανθία. Παλαιότερα, στα δεξιά κι αριστερά του δρόμου, δίπλα στις σούδες (αυλάκια για να τρέχει το νερό της βροχής) φύονταν λυγιές σε όλο το μήκος του χωριού.

Από το φυτό αυτό πήρε το όνομά του το χωριό.

Ομολογώ πως μου άρεσε η ιδέα, να φωτογραφίσω το δρόμο με ολάνθιστες λυγιές και στις δυο πλευρές του, αλλά σήμερα πια δεν είναι γεμάτο το χωριό με το φυτό αυτό... Η κατασκευή πεζοδρομίων ανάγκασε τους ανθρώπους να κόψουν τις λυγιές και να τοποθετήσουν πλάκες. Μετά ... ήρθαν άλλα φυτά, τα αστικά φυτά, όπως οι λεύκες κι οι πικροδάφνες και η βλάστηση στην αστική περιοχή του χωριού έχει αλλάξει αρκετά από τότε.

Παρόλα ταύτα, μόλις κανείς αφήσει τον κεντρικό δρόμο και κινηθεί στα στενά του χωριού, οι λυγιές έχουν ακόμα το βασίλειο τους.

Αυτή την εποχή, ανθισμένες, μας θυμίζουν γιατί οι παππούδες μας ονόμασαν τον τόπο που αγαπάμε Λυγιά...

Μερικές εικόνες από το Πάσχα στη Λευκάδα

Το Πάσχα φέτος ήταν στην καρδιά της άνοιξης, και το νησί ήταν καταπράσινο! Στις φωτογραφίες βλέπετε τη θέα από το μοναστήρι της Φανερωμένης στη Λευκάδα

... πραγματικά η θέα είναι μαγευτική!

Στη φωτογραφία που ακολουθεί βλέπετε το σπίτι του Βαλαωρίτη, απέναντι από το Νυδρί

κι εδώ... για ακόμα μια φορά, μια φωτογραφία από τη Γύρα... όπου σχεδόν πάντα μπορεί κανείς να συναντήσει διαφόρων ειδών πτηνά να αναζητούν την τροφή τους...

Καθαρά Δευτέρα 2011

Καθαρά Δευτέρα στη Λευκάδα... Τα πράγματα είναι τόσο διαφορετικά από ότι ήταν το καλοκαίρι...

Το χρώμα τώρα ξεχωρίζει ανάμεσα στο πράσινο: μια κόκκινη τουλίπα που μας θυμίζει ότι η άνοιξη είναι κοντά...

Ο καιρός... συννεφιασμένος και ο ουρανός βαρύς, αλλά μια βόλτα στη Γύρα είναι πάντα ευχάριστη. Η φωτογραφία αυτή είναι τραβηγμένη από τη Γύρα και βλέπουμε μια άποψη της πόλης της Λευκάδος

κι εδώ: τα σύννεφα καθρεπτίζονται στα ήσυχα νερά της Γύρας. Ο ουρανός κι η θάλασσα χωρίζονται με μια λουρίδα γης.

Οι γλάροι στη Γύρα δεν ενοχλούνται από την ανθρώπινη παρουσία...

Μας επιτρέπουν να πλησιάζουμε και να φωτογραφίζουμε ανενόχλητα!

Συνεχίζοντας τη βόλτα μας, περάσαμε από τους Μύλους στην παραλία του Αϊ Γιάννη, γνωστή σε όλους τους serfers για τους ιδανικούς για το άθλημα ανέμους

και μια στάση σε μια γωνιά της λιμνοθάλασσας που είναι γεμάτη πάπιες! Εκπληκτικό: Γλάροι - πάπιες και... ένα πλήθος άλλων πτηνών (που δυστυχώς δεν ξέρω ακόμα να τα αναγνωρίζω) όλα πετούν γύρω μας, δίπλα μας, και μας χαζεύουν, με τον ίδιο τρόπο που τα χαζεύουμε κι εμείς...
Κι αφού πια μεσημέριασε, επιστρέψαμε στο σπίτι, στις γνωστές μας κοτούλες...

που εξακολουθούν να κάνουν ακριβώς ότι έκαναν και το πρωί: τσιμπολογούν ασταμάτητα την καταπράσινη χλόη του αγρού...

Το απόγευμα της Κυριακής (γύρω στις 5) πέρασαν τα άρματα των καρναβαλιστών έξω από το σπίτι!!!
Δυστυχώς δεν πρόλαβα να κατέβω κάτω για να τραβήξω τις φωτογραφίες, κι έτσι ... θα πρέπει να βολευτείτε με ότι φαινόταν από το μπαλκόνι του σπιτιού...

Τέσσερα άρματα λοιπόν πρόλαβα να φωτογραφίσω...
... αλλά στο κέντρο της Λευκάδας ήταν πολύ περισσότερα!

κι άν και πήγα στο καρναβάλι, δεν κατάφερα να βγάλω καλές φωτογραφίες...
Πολύς κόσμος, σερπαντίνες, παιδιά που χόρευαν και τραγουδούσαν, δυνατή μουσική και ατελείωτο κέφι!
Του χρόνου λοιπόν, σας περιμένουμε όλους στο νησί!!!!

Καλή Σαρακοστή!